Развіццё беларуска-літоўскіх адносін у 1990-я гг.

Abstract

Мэтай артыкула з’яўляецца вылучэнне і даследаванне асноўных тэндэнцый і этапаў развіцця адносін паміж Беларуссю і Літвой у 1990-я гг. Па структуры ён складаецца з трох частак, прысвечаных аналізу развіцця трох асноўных сфер беларуска-літоўскіх міждзяржаўных адносін у гэты перыяд: дынамікі палітычных кантактаў (улічваючы іх колькасць і ўзровень), развіцця дамоўна-прававой базы міждзяржаўнага супрацоўніцтва, а таксама развіцця гандлёва-эканамічных сувязей. На падставе параўнання вынікаў аналізу гэтых сфер аўтар вылучае тры асноўных перыяды развіцця беларуска-літоўскіх адносін у 1990-я гг. Першы з іх (1991—1994) характарызаваўся як час інтэнсіўных, але не надта плённых палітычных кантактаў і маруднага развіцця эканамічных сувязей і дамоўна-прававой базы. Другі этап (1994—1998) вызначаўся актывізацыяй двухбаковых адносін ва ўсіх сферах. Аднак ён быў азмрочаны пагаршэннем стасункаў афіцыйнага Мінска з Захадам пасля канстытуцыйнага рэферэндуму 1996 г. у Беларусі. Пасля непрацяглага перыяду, калі Прэзідэнт Літвы А. Бразаўскас спрабаваў выступіць пасрэднікам паміж Беларуссю і Захадам, пачаўся трэці этап паступовага «замарожвання» літоўска-беларускіх палітычных кантактаў і эканамізацыі двухбаковых адносін. = The goal of the article is to reveal and explore the main trends and phases of relations between the Republic of Belarus and the Republic of Lithuania in the 1990s. Its structure includes three parts dedicated to the analysis of three main fi elds of the Belarusian-Lithuanian interstate relations during this period: the dynamics of political contacts (taking into account their level and frequency), the development of the legal base of the Belarusian-Lithuanian interstate cooperation and the development of trade and economic relations. Comparing the results of the analysis of these directions, the author identifi es three main periods in the development of Belarusian-Lithuanian relations in the 1990s. The initial stage (1991—1994) can be described as a time of intensive, but not very fruitful political contacts and rather slow progress in economic relations and legal base development. The second stage (1994—1998) was a time of activisation of Belarusian-Lithuanian relations in all fi elds, yet overclouded after the 1996 referendum in Belarus by the worsening of the offi cial Minsk relations with the EU and the West in general. After a short period of Lithuanian President A. Brazauskas efforts to mediate between Belarus and the West there came the third stage of gradual «freezing» of Belarusian-Lithuanian political contacts and the economization of the whole agenda of bilateral relations.