Please use this identifier to cite or link to this item:
https://elib.bsu.by/handle/123456789/260726| Title: | Своеобразие онимических средств в драматургических текстах театра абсурда Дмитрия Липскерова |
| Other Titles: | The originality of onymic means in the dramatic texts of the theater of the absurd by Dmitry Lipskerov / I. M. Petrachkova Своеасаблівасць анiмiчных сродкаў у драматургічных тэкстах тэатра абсурду Дзмітрыя Ліпскёрава / І. М. Петрачкова |
| Authors: | Петрачкова, И. М. |
| Keywords: | ЭБ БГУ::ОБЩЕСТВЕННЫЕ НАУКИ::Литература. Литературоведение. Устное народное творчество ЭБ БГУ::ОБЩЕСТВЕННЫЕ НАУКИ::Языкознание |
| Issue Date: | 2021 |
| Publisher: | Минск : БГУ |
| Citation: | Журнал Белорусского государственного университета. Филология = Journal of the Belarusian State University. Philology. - 2021. - № 1. - С. 64-76 |
| Abstract: | Исследуется система имен собственных в контексте драматургических произведений новой волны. Рассматривается вся совокупность поэтонимов, функционирующих в пьесах популярного русского драматурга конца ΧΧ в. Дмитрия Михайловича Липскерова. Изучаются онимические средства проприального пространства шести его пьес периода 1980–90-х гг. в парадигматическом, прагматическом, квантитативном и семантико-стилистичес комаспектах. Выявлены общие закономерности ономастикона драматургии постмодернизма. Показана специфика онимических средств, определены типы имен, ономастические классы, модификаты, функции поэтонимов и описаны их семантико-стилистические особенности, обусловленные эпохой создания произведения и избранным Д. М. Липскеровым художественным методом. Раскрыты конкретные ономастические универсалии, характерные для творчества драматурга постмодернизма. Сегодня в литературной ономастике отсутствуют комплексные исследования, связанные с изучением ономастикона современной русской драмы, которые бы отражали основные тенденции и направления в его развитии. Произведения же драматургии постоянно обновляются и пополняются: вбирают в себя социально-культурные установки определенного исторического этапа. Разумеется, при выборе онимов для драматургического произведения автор руководствуется сложившимися в обществе мировоззренческими настроениями и стереотипами. Проблема ликвидации имеющихся лакун в освоении сравнительно новых произведений писателей в разных аспектах, в том числе и с точки зрения ономапоэтического анализа, всегда будет актуальна, свежа и интересна для современных филологических наук. Поэтонимосфера русского театра постмодернизма, в том числе и пьес Д. М. Липскерова, также ранее не изучалась, а между тем она занимает особое место и играет важную роль в осмыслении и дальнейшем развитии теоретических основ литературной ономастики. Материалы ономастических изысканий, отраженные в статье, найдут практическое применение в научно-исследовательской и педагогической деятельности литературоведов и лингвистов. |
| Abstract (in another language): | The article is devoted to the study of the proper names system in the context of the dramatic works of the new wave. It examines the whole collection of poetic names that function in the plays of the popular Russian playwright of the late 20 th century Dmitry Mikhailovich Lipskerov. The subject of study is the onymic means of the proprietary space of six of his plays during the period 1980–90s, in the paradigmatic, pragmatic, statistical and semantic-stylistic aspects. The study aims at identifying general patterns of the onomasticon of postmodern drama. The main purpose of the work is to determine the specificity of onymic means, the types of names, onomastic classes, modifiers, functions of poetry names and to describe their semantic and stylistic features, due to the era of the creation of the work and the artistic method chosen by the D. M. Lipskerov, as well as to reveal certain onomastic universals characteristic of creativity playwright of postmodernism. Today, in literary onomastics, there are no complex studies related to the study of the onomasticon of modern Russian drama, which would reflect the main trends and directions in its development. The works of drama are constantly updated and replenished: absorb the socio-cultural attitudes that exist in society at a certain historical stage. Of course, when choosing onyms for a dramatic creation, the author is guided by them, relying on the prevailing worldview moods and stereotypes. The gap closure problem in the development of relatively new works of writers in various aspects, including from the point of view of onomapoetic analysis, will always be relevant, fresh and interesting for modern philological sciences. The poetonymoshere of the Russian theater of postmodernism, including the plays of D. M. Lipskerov, has also not been previously studied, but meanwhile it occupies a special place and plays an important role in understanding the theoretical foundations of literary onomastics and their further development. The materials of onomastic research, reflected in the article, will find practical application in the research and teaching activities of literary scholars and linguists. = Даследуецца сістэма ўласных імёнаў у кантэксце драматургічных твораў новай хвалі. Разглядаецца ўся сукупнасць паэтонiмаў, якія функцыянуюць у п’есах папулярнага рускага драматурга канца ΧΧ ст. Дзмітрыя Міхайлавіча Ліпскёрава. Вывучаюцца анiмiчныя сродкі прапрыяльнай прасторы шасці яго п’ес перыяду 1980–90-х гг. у па ра дыг матычным, прагматычным, статыстычным і семантыка-стылістычным аспектах. Выяўлены агульныя за канамернасці анамастыкону драматургіі постмадэрнізму. Паказана спецыфіка анiмiчных сродкаў, вызначаны тыпы імёнаў, анамастычныя класы, мадыфiкаты, функцыі паэтонiмаў і апісаны іх семантыка-стылістычныя асаб лівасці, абумоўленыя эпохай стварэння твора і абраным Д. М. Ліпскёравым мастацкім метадам. Раскрыты канкрэтныя анамастычныя ўніверсалiі, характэрныя для творчасці драматурга постмадэрнізму. Сёння ў літаратурнай анамастыцы адсутнічаюць комплексныя даследаванні, звязаныя з вывучэннем анамастыкону сучаснай рускай драмы, якія б адлюстроўвалі асноўныя тэндэнцыі і напрамкі ў яго развіцці. Творы ж драматургіі пастаянна абнаўляюцца і папаўняюцца: уключаюць у сябе сацыяльна-культурныя ўстаноўкі пэўнага гістарычнага этапу. Зразумела, што пры выбары онiмаў для драматургічнага твора аўтар кіруецца светапогляднымі настроямі і стэрэатыпамі, якiя склалiся ў грамадстве. Праблема ліквідацыі наяўных лакун у засваенні параўнальна новых твораў пісьменнікаў у розных аспектах, у тым ліку і з пункта гледжання анамапаэтычнага аналізу, заўсёды будзе актуальная, свежая і цікавая для сучасных філалагічных навук. Паэтонiмасфера рускага тэатра постмадэрнізму, у тым ліку і п’ес Д. М. Ліпскёрава, таксама раней не вывучалася, а між тым яна займае асаблівае месца і адыгрывае важную ролю ў асэнсаванні і далейшым развіцці тэарэтычных асноў літаратурнай анамастыкі. Матэрыялы анамастычных пошукаў, адлюстраваныя ў артыкуле, знойдуць практычнае прымяненне ў навукова-даследчай і педагагічнай дзейнасці літаратуразнаўцаў і лінгвістаў. |
| URI: | https://elib.bsu.by/handle/123456789/260726 |
| ISSN: | 2521-6775 |
| Licence: | info:eu-repo/semantics/openAccess |
| Appears in Collections: | 2021, №1 |
Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.