Пожалуйста, используйте этот идентификатор, чтобы цитировать или ссылаться на этот документ:
https://elib.bsu.by/handle/123456789/260656| Заглавие документа: | Спецыфіка нарацыі ў дыскурсе Святланы Алексіевіч: pro et contra |
| Другое заглавие: | The specifics of narrative in the discourse of Svetlana Alexievich: pro et contra / O. N. Gubskaya Специфика наррации в дискурсе Светланы Алексиевич: pro et contra / О. Н. Губская |
| Авторы: | Губская, В. М. |
| Тема: | ЭБ БГУ::ГРАМАДСКІЯ НАВУКІ::Літаратура. Літаратуразнаўства. Вусная народная творчасць ЭБ БГУ::ОБЩЕСТВЕННЫЕ НАУКИ::Литература. Литературоведение. Устное народное творчество |
| Дата публикации: | 2021 |
| Издатель: | Минск : БГУ |
| Библиографическое описание источника: | Журнал Белорусского государственного университета. Филология = Journal of the Belarusian State University. Philology. - 2021. - № 1. - С. 14-24 |
| Аннотация: | Разглядаецца пытанне жанравага вызначэння твораў Святланы Алексіевіч. Прапанаваны агляд даследаванняў па дадзенай праблеме. Дэманструюцца погляды як беларускіх, так і замежных навукоўцаў, якія аднагалосна адмаўляюць прыналежнасць твораў С. Алексіевіч выключна да дакументалістыкі. Пры гэтым падкрэсліваецца адсутнасць у сучасных літаратуразнаўцаў дакладнай пазіцыі адносна вызначэння жанру твораў пісьменніцы. Гібрыдны жанр, метажанр – тэрміны, якія на сёння з’яўляюцца аператыўнымі ў дачыненні да ўказанай вы-шэй праблемы. Паказана, што прысутнасць элементаў мастацкасці ў дыскурсе С. Алексіевіч – відавочная асаблівасць яе спосабу нарацыі. З улікам ідэі аб метамастацкасці факта ў кантэксце літаратурнага твора даследуецца спецыфіка нарацыі ў дыскурсе С. Алексіевіч. Вывучаецца роля факта ў аўтарскім тэксце. З выкарыстаннем семіятычнай метадалогіі праводзіцца нараталагічны аналіз структуры тэкстаў пісьменніцы. Зроблена выснова, што канчатковы прадукт творчасці С. Алексіевіч – сукупнасць кантэкстаў, якія злучаюць рэальны факт мінулага (гістарычная падзея), гэты ж факт у пераасэнсаваным выглядзе (наратыўная падзея) і трансфармаваны праз прызму свядомасці аўтара новы змест дадзеных з’яў. Даказваецца, што творы С. Алексіевіч – тэксты ў тэксце, што надае ім асаблівую наратыўную спецыфіку. Становіцца відавочнай падвойная апрацоўка факта: спачатку непасрэдна ў свядомасці апавядальніка – удзельніка рэальных гістарычных падзей, затым – у свядомасці канкрэтнага аўтара, які інтэрпрэтуе наратыўную падзею ў нарацыю і ўласны дыскурс. У выніку фарміруецца сістэма кодаў, якімі карыстаецца пісьменніца для надання сваім тэкстам новага культурнага сэнсу. Мэта артыкула – прадэманстраваць адкрыццё новага культурнага сэнсу ў творах, што склалі пяцікніжжа С. Алексіевіч «Галасы ўтопіі». |
| Аннотация (на другом языке): | The article deals with the issues of genre definition of Svetlana Alexievich’s works. An overview of the research position on the above issue is proposed. The author demonstrates the views of both Belarusian and foreign scientists, who unanimous ly declare the absence of pure documentaries in the creation of S. Alexievich. At the same time, it is emphasized that modern literary critics do not have a clear position for determining the genre of the writer’s works. Hybrid genre and meta-genre are terms which are currently operational with the regard to the abovementioned problem. It is proved that the presence of elements of artistry in the writer’s discourse is an obvious feature of her way of narration. Taking into account the idea of meta-artistic fact in the context of a literary work, the specificity of naration in the discourse of S. Alexievich is investigated. The role of fact in the author’s text of the writer is analyzed. Using the semiotic methodology, a narratological analysis of the structure of its texts is carried out. As a result of this analysis, it is concluded that the final product of the writer is the sum of contexts that connect a real fact of the past (a historical event), the same fact in a reinterpreted form (a narrative event) and the new content of these phenomena transformed through the prism of the author’s consciousness. It is proved that the works of Svetlana Alexievich are texts in the text, which gives them a special narrative specificity. A double treatment of the fact becomes obvious: first directly in the mind of the narrator – a participant in real historical events, then in the mind of a specific author who interprets the narrative event into narration and his own discourse. As a result, a system of codes is formed, which the writer uses to give her texts a new cultural meaning. The purpose of this article is to demonstrate the discovery of a new cultural meaning in the works that made up S. Alexievich’s pentateuch «Voices of Utopia». = Рассматривается вопрос жанрового определения произведений Светланы Алексиевич. Представлен обзор исследований по данной проблеме. Демонстрируются взгляды как белорусских, так и зарубежных ученых, которые единогласно отрицают принадлежность произведений С. Алексиевич исключительно к документалистике. При этом подчеркивается отсутствие у современных литературоведов четкой позиции в вопросе определения жанра произведений писателя. Гибридный жанр, метажанр – термины, которые на сегодня являются оперативными в отношении указанной выше проблемы. Показано, что присутствие элементов художественности в дискурсе С. Алексиевич – очевидная особенность ее способа наррации. С учетом идеи о метахудожественности факта в контексте литературного произведения исследуется специфика наррации в дискурсе С. Алексиевич. Изучается роль факта в авторском тексте. С использованием семиотической методологии проводится нарратологический анализ структуры текстов писателя. Cделан вывод, что конечный продукт творчества С. Алексиевич – сумма контекстов, связывающих реальный факт прошлого (историческое событие), этот же факт в переосмысленном виде (нарративное событие) и трансформированное через призму сознания автора новое содержание данных явлений. Доказывается, что произведения С. Алексиевич – это тексты в тексте, что придает им особую нарративную специфику. Становится очевидной двойная обработка факта: сначала непосредственно в сознании рассказчика – участника реальных исторических событий, затем – в сознании конкретного автора, интерпретирующего нарративное событие в наррацию и собственный дискурс. В результате формируется система кодов, которыми пользуется писатель для придания своим текстам нового культурного смысла. Цель статьи – продемонстрировать открытие нового культурного смысла в произведениях, которые составили пятикнижие С. Алексиевич «Голоса утопии». |
| URI документа: | https://elib.bsu.by/handle/123456789/260656 |
| ISSN: | 2521-6775 |
| Лицензия: | info:eu-repo/semantics/openAccess |
| Располагается в коллекциях: | 2021, №1 |
Все документы в Электронной библиотеке защищены авторским правом, все права сохранены.