Please use this identifier to cite or link to this item:
https://elib.bsu.by/handle/123456789/249901| Title: | Библейская архетекстуальность в поэзии Ф. Гёльдерлина |
| Other Titles: | Biblical archetextuality in F. Hölderlin’s poetry / G. V. Sinilo Біблейская архетэкстуальнасць у паэзіі Ф. Гёльдэрліна / Г. В. Сініла |
| Authors: | Синило, Г. В. |
| Keywords: | ЭБ БГУ::ОБЩЕСТВЕННЫЕ НАУКИ::Литература. Литературоведение. Устное народное творчество ЭБ БГУ::ОБЩЕСТВЕННЫЕ НАУКИ::Религия. Атеизм |
| Issue Date: | 2020 |
| Publisher: | Минск : БГУ |
| Citation: | Журнал Белорусского государственного университета. Филология = Journal of the Belarusian State University. Philology. - 2020. - № 2. - С. 35-51 |
| Abstract: | Исследуется проблема библейской архетекстуальности в поэзии великого немецкого поэта-новатора Фридриха Гёльдерлина (1770–1843), чье творчество рассматривается как результат плодотворного синтеза античной (прежде всего эллинской), библейской, а также собственно немецкой традиции. Показано, что если на зрелом этапе творчества релевантной для Гёльдерлина оказывается эллинская «статика формы», то на позднем – библейская «динамика силы» (С. С. Аверинцев). Утверждается, что особенно на позднем этапе творческого пути немецкого поэта Библия играет роль «осевого» архетекста – смыслополагающего и текстопорождающего текста. При этом наиболее значимы для Гёльдерлина пророческие и апокалиптические сочинения, евангельские тексты, а из лирических книг Библии – Псалтирь. Кроме того, для немецкого поэта крайне важной оказывается мистическая концепция всеединства, определяющая главные смыслы и коды его художественного мира и связанная с мистической интерпретацией Писания, с христианской и еврейской мистикой. Для Гёльдерлина также чрезвычайно значимы концепция Любви как силы, связующей и преобразующей мир и человека, и концепция поэта как ретранслятора Божественного Слова и посредника между миром земным и небесным. Предназначение поэта – сродни пророческому. Он несет людям Божье Слово, Божественный Закон и с помощью поэтического дара конституирует земное бытие, превращая преходящее в пребывающее вечно. Библейская архетекстуальность отражается также в поэтическом синтаксисе (стремление к краткости и амплификация, жесткое сцепление слов без предлогов, обилие генитивных определений, предпочтение паратаксиса гипотаксису) и в целом в языке поздних философских гимнов Гёльдерлина, написанных свободными ритмами. |
| Abstract (in another language): | This paper examines the problem of biblical archetextuality in the poetry of the great German poet and innovator Friedrich Hölderlin (1770–1843), whose work is the result of a fruitful synthesis of antique (primarily Hellenic), biblical, and also German tradition proper. We show that at the mature stage of creativity, Hellenic «statics of form» is relevant for Hölderlin, then at the later – biblical «dynamics of power» (S. S. Averintsev). We affirm that, especially at the late stage of the German poet’s creative career, The Bible plays the role of an «axial» archetext – a meaningful and text-generating text. Moreover, prophetic and apocalyptic writings, Gospel texts are most significant for Hölderlin, and from the lyric books of The Bible – The Psalter. We show that for Hölderlin the mystical concept of total unity turns out to be extremely important, defining the main meanings and codes of his artistic world and related to Christian and Jewish mysticism. For Hölderlin, the concept of Love as a force connecting and transforming the world and man, and the concept of the poet as a relay of the Divine Word and a mediator between the earthly and heavenly worlds are also extremely significant. The poet’s mission is akin to the prophetic. He brings God’s Word, the God’s Law to people and, using a poetic gift, constitutes earthly being, transforming the transient into the abiding eternally. Biblical archetextuality is also reflected in poetic syntax (striving for brevity and amplification, rigid concatenation of words without pretexts, an abundance of genitive definitions, the preference for parataxis to hypotaxis) and, in general, in the language of Hölderlin’s later philosophical hymns, written in free rhythms. = Даследуецца праблема біблейскай архетэкстуальнасці ў паэзіі вялікага нямецкага паэта-наватара Фрыдрыха Гёльдэрліна (1770–1843), чыя творчасць разглядаецца як вынік плённага сінтэзу антычнай (перадусім элінскай), біблейскай і ўласна нямецкай традыцый. Паказана, што на сталым этапе творчасці рэлевантнай з’яўляецца элінская «статыка формы», а на познім – біблейская «дынаміка сілы» (С. С. Аверынцаў). Сцвярджаецца, што асаб ліва на познім этапе творчага шляху нямецкага паэта Біблія выконвае ролю «восевага» архетэксту – сэнсаўтваральнага і тэкстаспараджальнага тэксту. Пры гэтым найбольш значныя для Гёльдэрліна прароцкія і апакаліптычныя сачыненні, евангельскія тэксты, а з лірычных кніг Бібліі – Псалтыр. Акрамя таго, для нямецкага паэта надзвычай важнай з’яўляецца містычная канцэпцыя ўсеадзінства, якая вызначае галоўныя сэнсы і коды яго мастацкага свету і звязана з хрысціянскай і яўрэйскай містыкай. Для Гёльдэрліна таксама надзвычай значныя канцэпцыі Любові як сілы, што звязвае і пераўтварае свет і чалавека, і канцэпцыя паэта як рэтранслятара Боскага Слова і пасрэдніка паміж светам зямным і нябесным. Прызначэнне паэта – падобнае прароцкаму. Ён нясе людзям Боскае Слова, Боскі Закон і з дапамогай паэтычнага дару канстытуіруе зямное быццё, пераўтвараючы мінучае ў вечнае. Біблейская архетэкстуальнасць пакінула адбітак таксама на паэтычным сінтаксісе (імкненне да лаканічнасці і ампліфікацыя, жорсткае счапленне слоў без прыназоўнікаў, вялікая колькасць генітыўных азначэнняў, перавага паратаксісу над гіпатаксісам) і ў цэлым на мове позніх філасофскіх гімнаў Гёльдэрліна, напісаных свабоднымі рытмамі. |
| URI: | https://elib.bsu.by/handle/123456789/249901 |
| ISSN: | 2521-6775 |
| Licence: | info:eu-repo/semantics/openAccess |
| Appears in Collections: | 2020, №2 |
Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.