Балтыйскі вектар у беларускай палітыцы ў 1916—1920 гг.

Abstract

У артыкуле разглядаюцца праблемы ўзаемадзеяння Беларусі з дзяржавамі Балтыі (Літвой і Латвіяй) у 1916—1920 гг. Вызначана, што ў разглядаемы перыяд балтыйскі вектар адыгрываў істотную ролю ў беларускай палітыцы. Беларускія палітыкі, прыхільнікі незалежнай Беларусі імкнуліся ажыццявіць інтэграцыю з дзяржавамі Балтыі ў выглядзе федэрацыі ці саюза дзяржаў, спасылаючыся на геаграфічную, гістарычную і культурную блізкасць беларусаў з літоўцамі і латышамі, але літоўскія і латвійскія палітыкі адхілялі адпаведныя прапановы, аддаючы перавагу стварэнню этнічна аднародных дзяржаў. Напружанасць у адносінах беларусаў з літоўцамі і латышамі выклікала тое, што апошнія выразна імкнуліся далучыць да сваіх дзяржаў землі з перавагай беларускага насельніцтва. Прынцыповыя разыходжанні паміж бакамі ў адпаведным пытанні перадвызначылі правал спроб інтэграцыі Беларусі з Балтыйскімі дзяржавамі ў разглядаемы перыяд. = The article explores the problems of Belarusian relations with the Baltic states (Lithuania and Latvia) in 1916—1920. It claims that during these years the Baltic vector played a significant role in Belarusian political life. Belarusian politicians, supporters of independent Belarus, aimed to integrate with the Baltic states in the form of federation or a commonwealth of states, referring to close geographical, historical and cultural unity of Belarusians with Lithuanians and Latvians but the politicians in these countries rejected Belarusian proposals, giving preference to the establishment of monoethnic states. The tense relations between Belarusians and Lithuanians and Latvians were caused by the open efforts to annex Belarusian lands despite in fact that Belarusians were in majority on these territories. Fundamental divergencies between the parties in this field predetermined the failure of Belarusian integrational attempts along the Baltic vector in the period described.