Змены ў асабовым складзе парафіяльнага духавенства Магілёўскай архідыяцэзіі пасля паўстання 1863—1864 гг. (паводле фармулярных спісаў рымска6каталіцкага духавенства)

Abstract

Аналізуецца асабовы склад парафіяльнага духавенства (дэканы, настаяцелі, адміністратары, вікарыі) дэканатаў Віцебскай губерні Магілёўскай архідыяцэзіі на падставе фармулярных спісаў за 1860—1865 гг. Пераважная большасць духавенства паходзіла з дваранства ва ўзросце ад 25 да 79 гадоў. Як выключэнне пасады парафіяльнага духавенства маглі займаць прадстаўнікі мяшчанства і сялянства. Аўтар пацвярджае адмоўную ролю паўстання 1863—1864 гг. для рымска-каталіцкай царквы, якая праявілася ў змяншэнні колькасці духавенства, частых зменах у яго складзе, вялікай колькасці адміністратараў пры адсутнасці вікарыяў, што ўскладняла магчымасці іх замяшчэння. = The priesthood staff (deans, prior, administrators, vicars) of the Vitebsk’ province decanates clergy based on formulary lists for 1860—1865 analyzed in this article. Overwhelming majority of the clergy came from the nobility in age from 25 to 79 years. As an exception to the position of the parish clergy could take representatives of the bourgeoisie and the peasantry. The author verify that uprising of 1863—1864 led to negative consequences for Roman-Catholic church in Russian Empire that affected to the insufficient number of clergy and frequent changes in its stuff, as indicated, significant number of administrators at practically no vicars, which complicated the possibility of their replacement.