Фармiраванне этнiчнай самасвядомасцi беларусаў у XIX–XX ст. № УД-861/вуч.

Abstract

Доўгі час беларускія землі ўваходзілі ў склад Рэчы Паспалітай і Расійскай імперыі, таму работы гісторыкаў гэтых дзяржаў, хаця і маюць вялікі сэнс для раскрыцця тэмы, але не заўсёды аб’ектыўныя. Нярэдка яны адлюстроўваюць інтарэсы нацыянальных эліт гэтых дзяржаў. Многімі польскімі гісторыкамі Беларусь была прадстаўлена як гістарычныя «Кгеsу wschodnie», для афіцыёзных расійскіх гісторыкаў XIX – пачатку XX ст. –з’яўлялася «Паўночна-Заходнім краем», некаторыя савецкія даследчыкі разглядалі Беларусь, перша за ўсё, у кантэксце яе сувязі з Расіяй, а ў больш познія часы галоўньм чынам як састаўную частку СССР. У спецкурсе разглядаецца як адзінства каранёў трох блізкіх усходнеславянскіх народаў – рускіх, украінцаў і беларусаў, агульнасць іх матэрыяльнай і духоўнай культуры, так і асаблівасці шляхоў фарміравання этнічнай супольнасці і дзяржаўнасці кожнага народа.