Адносіны беларусаў да шлюбу: парэміялагічны кантэкст

Abstract

Аб’ект даследавання – беларуская парэміялогія семантычнага поля «шлюб і сям’я». Мэта – прасачыць адносіны да шлюбу ў беларускай этнакультуры па даных народнай ідыяматыкі. Асноўныя сентэнцыі пра шлюб і сям’ю, прадстаўленыя ў прыказках беларускай мовы, сфармуляваны аўтарам у некалькі асноўных лагем: «лепш быць халастым/незамужняй, чым жанатым/замужняй», «жанатым/замужняй быць лепш, чым халастым/незамужняй», «жанатым/замужняй быць і добра, і дрэнна». Праведзенае даследаванне дазваляе гаварыць пра тое, што пры дапамозе мовы (у нашым выпадку – сродкамі парэміялагічнага фонду) грамадству прапануецца пэўная сістэма поглядаў, ментальных і каштоўнасных установак і роляў. У прыватнасці, такім чынам ажыццяўляецца рэпрэзентацыя і ўзнаўленне аксіялагічнага асэнсавання феноменаў шлюбу і сям’і ў калектыўнай свядомасці беларускага этнасу. Вынікі і сістэматызаваны фактычны матэрыял даследавання могуць быць скарыстаны філолагамі пры далейшай распрацоўцы праблем і пытанняў этнапарэміялогіі, этналінгвістыкі, этналогіі, лінгвакультуралогіі, кагнітыўнай лінгвістыкі і лінгвакраіназнаўства.