Спецыяльныя гістарычныя дысцыпліны (асновы палеаграфіі). УД-666/р

Abstract

Агульны курс «Асновы палеаграфіі” прызначаны для студэнтаў гістарычнага факультэта, якія навучаюцца па спецыяльнасці 1-21 03 0 Гісторыя (па накірунках). Палеаграфія – спецыяльныя гістарычная навука, якая вывучае знешні – графічны – аспект пісьма. Тэрмін «палеаграфія» паходзіць ад двух грэчаскіх слоў: «палайос» (παλαιός) – стары, старажытны і «графа» (γράφω) – пішу. Мэтай палеаграфіі з'яўляецца вывучэнне развіцця і пашырэння, а таксама ў пэўнай ступені ўзнікнення пісьма. Задачы палеаграфіі заключаюцца ў тым, каб вызначыць паходжанне, г. зн. умовы і прычыны з’яўлення розных тыпаў, відаў, разнавіднасцей і варыянтаў пісьма, заканамернасці іх развіцця і пашырэння. Практычнай задачай палеаграфіі з’яўляецца ўстанаўленне часу і месца ўзнікнення рукапісаў. Вырашэнне гэтых праблем – вынік выкарыстання даных палеаграфіі, прычым апошняя выступае тут не адна, а сумесна з іншымі спецыяльнымі гістарычнымі навукамі: дыпламатыкай, кадзікалогіяй, гістарычнай храналогіяй і інш.