Пожалуйста, используйте этот идентификатор, чтобы цитировать или ссылаться на этот документ:
https://elib.bsu.by/handle/123456789/329934Полная запись метаданных
| Поле DC | Значение | Язык |
|---|---|---|
| dc.contributor.author | Голубева, В. К. | - |
| dc.date.accessioned | 2025-06-06T10:46:10Z | - |
| dc.date.available | 2025-06-06T10:46:10Z | - |
| dc.date.issued | 2025 | - |
| dc.identifier.citation | Журнал Белорусского государственного университета. Филология = Journal of the Belarusian State University. Philology. – 2025. – № 1. – С. 90-102 | ru |
| dc.identifier.issn | 2521-6775 | - |
| dc.identifier.uri | https://elib.bsu.by/handle/123456789/329934 | - |
| dc.description.abstract | Анализируются синтаксические структуры с предикативами, которые присоединяют пропозициональный актант, выраженный инфинитивной конструкцией либо зависимой клаузой, а также высказывания с сентенциальными наречиями, определяющими не конкретный аспект глагольного действия, а всю ситуацию. Предикативы и сентенциальные наречия, ввиду их способности модифицировать пропозицию, рассматриваются как средства формирования семантически эквивалентных структур. Выделяются следующие типы соотношения предикативов и пропозиций в зависимых клаузах: предикатив определяет контролируемое действие лица, представленное в пропозиции; предикатив квалифицирует возможность или целесообразность осуществления ситуации безотносительно к чьим- либо поступкам, выраженную в пропозиции; предикатив характеризует пропозицию с неодушевленным участником или личным субъектом и связанной с ним стихийной ситуацией; предикатив оценивает две взаимосвязанные пропозиции, заключенные в клаузах -конъюнктах. Устанавливается возможность предикатива, сочетающегося с инфинитивом, и сентенциального наречия формировать синонимичные высказывания в рамках данных типов корреляции. | ru |
| dc.language.iso | ru | ru |
| dc.publisher | Минск : БГУ | ru |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | ru |
| dc.subject | ЭБ БГУ::ОБЩЕСТВЕННЫЕ НАУКИ::Языкознание | ru |
| dc.title | Адвербиальная модификация пропозиции: типы определяемых ситуаций, возможности и ограничения | ru |
| dc.title.alternative | Adverbial modification of a proposition: types of situations defined, possibilities and limitations / V. К. Golubeva | ru |
| dc.title.alternative | Адвербіяльная мадыфікацыя прапазіцыі: тыпы вызначаемых сітуацый, магчымасці і абмежаванні / В. К. Голубева | ru |
| dc.type | article | ru |
| dc.rights.license | CC BY 4.0 | ru |
| dc.description.alternative | Syntactic structures with predicatives that attach a propositional actant expressed by an infinitive construction or a dependent clause and utterances with sentential adverbs that define the whole situation rather than a specific aspect of the verb action are analysed. Predicatives and sentential adverbs due their ability to modify the proposition are considered as means capable of forming semantically equivalent structures. The types of correlation between predicatives and propositions in dependent clauses (the predicative evaluates the controlled action of the person represented in the proposition; the predicative qualifies the possibility or expediency of the situation without regard to one’s actions, expressed in the proposition; the predicative characterises the proposition with an inanimate participant or a personal subject and a spontaneous situation connected with it; the predicative evaluates two interrelated propositions represented in conjunct clauses) are distinguished. The possibility of the predicate combined with the infinitive and the sentential adverb to form sy- nonymous utterances within these types of correlation are revealed. = Аналізуюцца сінтаксічныя структуры з прэдыкатывамі, якія далучаюць прапазіцыйны актант, выражаны інфінітыўнай канструкцыяй або залежнай клаўзай, а таксама выказванні з сентэнцыяльнымі прыслоўямі, якія характарызуюць не канкрэтны аспект дзеяслоўнага дзеяння, а ўсю сітуацыю. Прэдыкатывы і сентэнцыяльныя прыслоўі, з прычыны іх здольнасці мадыфікаваць прапазіцыю, разглядаюцца як сродкі фарміравання семантычна эквівалентных структур. Вылучаюцца наступныя тыпы суадносін прэдыкатываў і залежных клаўз: прэдыкатыў вызначае прадстаўленае ў прапазіцыі дзеянне, якое кантралюецца асобай; прэдыкатыў кваліфікуе магчымасць або мэтазгоднасць ажыццяўлення сітуацыі безадносна да чыіх -небудзь учынкаў, выяўленую ў прапазіцыі; прэдыкатыў характарызуе прапазіцыю з неадушаўлёным удзельнікам або асабістым суб’ектам і звязанай з ім стыхійнай сітуацыяй; прэдыкатыў ацэньвае дзве ўзаемазвязаныя прапазіцыі, якія знаходзяцца ў клаўзах- кан’юнктах. Устанаўліваецца магчымасць прэдыкатыва, які спалучаецца з інфінітывам, і сентэнцыяльнага прыслоўя фарміраваць сінанімічныя выказванні ў рамках дадзеных тыпаў карэляцыі. | ru |
| Располагается в коллекциях: | 2025, №1 | |
Полный текст документа:
| Файл | Описание | Размер | Формат | |
|---|---|---|---|---|
| 90-102.pdf | 541,97 kB | Adobe PDF | Открыть |
Все документы в Электронной библиотеке защищены авторским правом, все права сохранены.