Дыпламатычныя адносіны Вялікага княства Літоўскага і Маскоўскай дзяржавы падчас трэцяга «бескаралеўя» у Рэчы Паспалітай (снежань 1586 г. — чэрвень 1587 г.)

Abstract

У артыкуле разглядаюцца дыпламатычныя адносіны Вялікага княства Літоўскага і Маскоўскай дзяржавы на першым этапе трэцяга «бескаралеўя» ў Рэчы Паспалітай (12 снежня 1586 г. — 29 чэрвеня 1587 г.). Пасля смерці караля і вялікага князя Рэчы Паспалітай С. Баторыя Масква актывізавала свае знешнепалітычныя намаганні ў адносінах да заходняй суседкі з мэтаю выбраць на вакантны трон прадстаўніка Маскоўскай дзяржавы альбо не дапусціць выбрання прадстаўнікоў варожых краін. У сваю чаргу літвінскія палітыкі выкарыстоўвалі маскоўскі фактар як рычаг ціску на Карону Польскую з мэтаю рэалізацыі сваіх унутрыпалітычных патрабаванняў у рамках федэрацыі, а таксама імкнуліся нейтралізаваць альбо супрацьпаставіць дыпламатыі пасольскага прыказа Маскоўскай дзяржавы сваю ўласную знешнепалітычную праграму. = The article deals with diplomatic relations between the Grand Duchy of Lithuania and Muscovy during the period when The Polish-Lithuanian Commonwealth was without a King for the third time (December 12, 1586 — June 29, 1587). After the death of the King and Grand Duke of the Polish-Lithuanian Commonwealth S. Batory, Moscow stepped up its foreign policy efforts towards its western neighbour to elect to the vacant throne the representative of Muscovy or to prevent the election of the representatives of hostile countries. The Lithuanian politicians, in their turn, used the Moscow factor as a lever to pressure the Polish Crown into implementing their own domestic demands within the Federation, and on the other hand, sought to neutralize or oppose their own foreign policy agenda to the diplomacy of The Muscovy Ambassadorial office.