Logo BSU

Пожалуйста, используйте этот идентификатор, чтобы цитировать или ссылаться на этот документ: https://elib.bsu.by/handle/123456789/270969
Полная запись метаданных
Поле DCЗначениеЯзык
dc.contributor.authorДзярновіч, А. І.-
dc.date.accessioned2021-10-26T11:40:25Z-
dc.date.available2021-10-26T11:40:25Z-
dc.date.issued2020-
dc.identifier.citation«Долгий ХІХ век» в истории Беларуси и Восточной Европы: исследования по Новой и Новейшей истории: сб. науч. тр. Вып. 4 / редкол.: И. А. Марзалюк (пред.) [и др.]. – Минск : РИВШ, 2020. – С. 55-76.ru
dc.identifier.issn2708-1095-
dc.identifier.urihttps://elib.bsu.by/handle/123456789/270969-
dc.description.abstractЗвесткі пра штурм замка Пілены на жамойцка-прускай мяжы ў 1336  г. упершыню былі зафіксаваныя ў «Новай прускай хроніцы» Віганда Марбургскага, дзе галоўным быў сюжэт супрацьстаяння хрысціян і паганцаў. Гэты ж сюжэт атрымаў распаўсюджанне ў рэнесанснай гістарыяграфіі ВКЛ, у якой узмацні- ліся этнічныя маркеры. Але сапраўдны інфармацыйны выбух вакол Піленаў і яе абаронцаў адбыўся ў канцы XVIII – сярэдзіне XIX  ст. Пасля засваення гэтага сюжэту гістарыяграфіяй Асветніцтва ў гістарыяграфіі Рамантызму на першы план выйшла маральна-этычная інтэрпрэтацыя гераічнага ўчынку. Найважнейшая роля тут належала Аўгусту фон Кацэбу, які і стварыў канон нарацыі пра Пілены ХІХ ст. Гэтая рамантычная плынь і сімпатыя да «варвараў» была падхоплена не толькі гісторыкамі, але таксама мастакамі, літаратарамі і кампазітарамі з зямель былога Вялікага Княства Літоўскага, у тым ліку на прыкладзе Піленаў і яго героя князя Маргера (Маргіціса) фарміраваўся літвінскі шляхецкі патрыятызмru
dc.language.isobelru
dc.publisherМинск : РИВШru
dc.subjectЭБ БГУ::ОБЩЕСТВЕННЫЕ НАУКИ::История. Исторические наукиru
dc.title«Магіла волатаў»: рэактуалізацыя нарацыі пра штурм замка Пілены ў 1336 годзе і фарміраванне гістарычнага міфа літоўскай нацыі ў ХІХ стагоддзіru
dc.title.alternative«Tomb of the Giants»: reactualization of the narrative about the storming of the Pilėnai Castle in 1336 and the formation of the historical myth of the Lithuanian nation in the 19th century / A. Dziarnovichru
dc.typearticleru
dc.rights.licenseCC BY 4.0ru
dc.description.alternativeЗвесткі пра штурм замка Пілены на жамойцка-прускай мяжы ў 1336  г. упершыню былі зафіксаваныя ў «Новай прускай хроніцы» Віганда Марбургскага, дзе галоўным быў сюжэт супрацьстаяння хрысціян і паганцаў. Гэты ж сюжэт атрымаў распаўсюджанне ў рэнесанснай гістарыяграфіі ВКЛ, у якой узмацні- ліся этнічныя маркеры. Але сапраўдны інфармацыйны выбух вакол Піленаў і яе абаронцаў адбыўся ў канцы XVIII – сярэдзіне XIX  ст. Пасля засваення гэтага сюжэту гістарыяграфіяй Асветніцтва ў гістарыяграфіі Рамантызму на першы план выйшла маральна-этычная інтэрпрэтацыя гераічнага ўчынку. Найважнейшая роля тут належала Аўгусту фон Кацэбу, які і стварыў канон нарацыі пра Пілены ХІХ ст. Гэтая рамантычная плынь і сімпатыя да «варвараў» была падхоплена не толькі гісторыкамі, але таксама мастакамі, літаратарамі і кампазітарамі з зямель былога Вялікага Княства Літоўскага, у тым ліку на прыкладзе Піленаў і яго героя князя Маргера (Маргіціса) фарміраваўся літвінскі шляхецкі патрыятызмru
Располагается в коллекциях:Выпуск 4. - 2020 г.

Полный текст документа:
Файл Описание РазмерФормат 
55-76_Дзярнович.pdf1,21 MBAdobe PDFОткрыть
Показать базовое описание документа Статистика Google Scholar



Все документы в Электронной библиотеке защищены авторским правом, все права сохранены.