Спецыфіка моўных сродкаў рэкламы ў газеце «Наша ніва» (1906–1915)

Abstract

Мова беларускай рэкламы, як і любая моўная з’ява ці лексічная група, прайшла пэўныя этапы свайго станаўлення і развіцця. Пачатак працэсу прыпадае на перыяд пачатку ХХ ст., які лічыцца асноватворчым у гісторыі новай беларускай літаратурнай мовы. У артыкуле ажыццяўляецца спроба прааналізаваць моўна-гістарычныя асаблівасці ў галіне беларускай рэкламы, у прыватнасці паказаць спецыфіку ўжывання моўных сродкаў у рэкламных аб’явах і паведамленнях у мове газеты “Наша Ніва”. У беларускім мовазнаўстве вывучэнне прынцыпаў стварэння тэкстаў рэкламнага зместу ў гістарычным аспекце – цалкам наватарскі даследчы кірунак. Атрыманне дакладнага ўяўлення аб нацыянальных традыцыях моўнага афармлення інфармацыйна-рэкламных матэрыялаў можа стацца важным укладам у распрацоўку навукова-тэарэтычных асноў беларускага капірайтынгу. У практычным сэнсе ў наш час, калі беларускамоўная рэклама становіцца прыкметнай з’явай на маркетынгавым полі Беларусі, вывучэнне і прымяненне гістарычнага вопыту пры напісанні рэкламных тэкстаў будзе спрыяць стварэнню эфектыўных нацыянальных рэкламных мадэляў і стратэгій. Гэта ў сваю чаргу можа садзейнічаць павелічэнню беларускамоўнага сектара ў рэкламе і ўзмацненню прэстыжу беларускай мовы за кошт рэкламнай публічнасці