Вобраз лірычнага героя ў паэзіі Цёткі

Abstract

У рабоце даследуецца спецыфіка адлюстравання лейтматыўнага вобраза лірычнага героя ў першых, экспрэсіяністычных вершах Цёткі (Алаізы Пашкевіч), напісаных да 1906 г. і ўвайшоўшых у зборнікі «Скрыпка беларуская» і «Хрэст на свабоду». Аналіз праводзіцца праз размежаванне вобразаў лірычнага героя і аўтарскага прататыпу, разглядаюцца ўласцівыя герою рысы і іх эвалюцыя на прыкладзе твораў «Мужык не змяніўся», «Хрэст на свабоду», «Ласы» і інш. Канцэптуальнасць зборнікаў, заключаная ў развіцці лірычнага героя ад індывідуалізаванай асобы да свядомага чалавека-змагара за справу беларускага адраджэння, з’яўляецца аргументам, які ставіць пад сумненне пашыранае меркаванне пра «неапрацаванасць» вершаў і «невыбітнасць» таленту пісьменніцы. Упершыню звяртаецца ўвага на наяўнасць цэнзурных правак у сучасных выданнях твораў пісьменніцы. Яны, напрыклад, значна ўплываюць на ідэйны змест верша «Хрэст на свабоду»