Нацыянальная спецыфіка лексічных адзінак беларускай мовы: фонавасць і безэквівалентнасць

Abstract

Валоданне нацыянальная мовай з’яўляецца абавязковай умовай сацыялізацыі асобы, фармавання яе самасвядомасці, засваеннявыпрацаваных этнасаммаральных, інтэлектуальных, эстэтычных каштоўнасцяў. Выключна важнае значэнне надаецца вывучэнню беларускай мовы, яе распаўсюджванню, пранікненню ва ўсе сферы чалавечага жыцця. Па гэтай прычыне, асноўнай задачай прадстаўленага артыкула з’яўляецца спроба доказу, што з цягам часу беларуская мова здолела сфарміраваць сваю асабістую адметную структуру, і самай яркай прыкметай яе непаўторнасці з’яўляецца лексічны склад. Вывучэнне пытання лексічнага складу мовы цікавіла навукоўцаў у розныя эпохі і перыяды развіцця і застаецца актуальным і на сённяшні момант. Асаблівую цікавасць прадстаўляе, так званая, безэквівалентная і фонавая лексіка. Практычная значнасць работы абумоўлена тым, што атрыманыя вынікі даследавання і матэрыял могуць быць ужыты пры распрацоўцы лекцыйных, практычныхкурсаў і спецкурсаў па тэорыі і практыцы перакладу, лексікалогіі, краіназнаўству і лінгвакраіназнаўству.