Міфапаэтычныя асновы лірыкі У. Б. Ейтса

Abstract

В мифопоэтическом аспекте анализируется ранний период творчества ирландского поэта Уильяма Батлера Йейтса. Рассматриваются предпосылки обращения поэта к кельтской мифологии и фольклору. Исследуются специфические черты формирования художественной системы У. Б. Йейтса, определяются механизмы художественной мифологизации и роль мифа как устойчивого художественного элемента, способа концептуализации окружающей действительности. Анализируется топос Святой земли Ирландии, который появляется в трех ранних сборниках поэта и становится ключевым для создания и осмысления «собственной мифологии» У. Б. Йейтса. = У міфапаэтычным аспекце аналізуецца ранні перыяд творчасці ірландскага паэта Уільяма Батлера Ейтса. Разглядаюцца перадумовы звароту паэта да кельцкай міфалогіі і фальклору. Даследуюцца спецыфічныя рысы фарміравання мастацкай сістэмы У. Б. Ейтса, вызначаюцца механізмы мастацкай міфалагізацыі і роля міфа як сталага мастацкага элемента, спосабу канцэптуалізацыі навакольнай рэчаіснасці. Аналізуецца топас Святой зямлі Ірландыі, які паўстае ў трох ранніх зборніках паэта і з’яўляецца ключавым для стварэння і асэнсавання «ўласнай міфалогіі» У. Б. Ейтса. = The early works of Irish poet William Butler Yeats are analysed in the article in the mythopoetic aspect. Prerequisites of the poet’s recourse to the Celtic mythology are considered and the specific features of the formation of his artistic system are characterized. In the article the ways of author’s mythologization and the meaning of the myth as a stable artistic element and a method of the conceptualization of the reality are defined. The topos of the Holy Land of Ireland is analysed, which appears in three early collections and which is the main topos for creating and comprehension of William Butler Yeats’ «own mythology».