Пераемнасць народных традыцый выхавання як умова захавання цэласнасцi беларускага этнасу

Abstract

Разгледжаны асноўныя пастулаты, маральныя правілы, нормы народнай выхаваўчай традыцыі, якія былі зафіксаваны ў працах выдатных вучоных-асветнікаў – тураўскага епіскапа Кірылы, першадрукара Ф. Скарыны, дзеячаў культуры С. Буднага, В. Цяпінскага, паэта-гуманіста М. Гусоўскага, С. Полацкага, Я. Намыслоўскага, С. Ф. Рысінскага і інш. Паказана сутнасць народнай педагогікі як сістэмы ведаў, якая ахоплівала ўсе жыццёвыя працэсы. Адзначана яе ключавая роля ў фарміраванні светапогляду дзяцей, падлеткаў і моладзі. Вылучаны адметныя рысы выхаваўчых традыцый беларусаў у параўнанні з рускімі і ўкраінцамі, якія жывуць на Беларусі = The basic principles, moral rules and norms of peoples’ educational traditions are considered, which were documented by the great scientists and enlighteners, such as the abbot of Turov Kiryla, F. Skaryna, S. Budny, V. Ciapinski, M. Husouski, S. Polacki, J. Namyslouski, S. Rysinski, etc. The essence of peoples’ pedagogics as an informational system about all the social processes is shown, as well as its key role in forming the world outlook of children, teens and youth. The peculiar characteristics of the national traditions of Belarusians compared to Russians and Ukrainians, living in Belarus, are determined