Рэалізацыя сэнсавых апазіцый у паэтычным дыскурсе Міколы Мятліцкага

Abstract

У артыкуле аналіз паэтычных тэкстаў Міколы Мятліцкага праводзіцца на аснове аднаго з маладаследаваных аспектаў камунікатыўнай стылістыкі, заснаванага на падыходзе «ад рэакцыі да стымулу», або «ад чытача да тэксту», пры якім дэкадаванне мастацкага твора залежыць ад ментальна-эмацыянальнай сферы адрасата. Падыход «ад рэакцыі да стымулу» адлюстроўвае дынаміку камунікатыўнай прасторы мастацкага дыскурсу праз разнастайныя моўныя сродкі і структуры тэксту, дзякуючы якім мадэлюецца ідыястыль пісьменніка. На матэрыяле паэтычнага дыскурсу М. Мятліцкага аналізуецца эксплікацыя сэнсавых апазіцый і іх інварыянтаў як базавых універсальных катэгорый. Паказана адметнасць дамінантнай сэнсавай апазіцыі «жыццё – смерць», якая ўключаецца ў іншыя апазіцыі М. Мятліцкага. У адрозненне ад многіх даследаванняў мовы паэтычнага тэксту, акцэнт зроблены, у першую чаргу, на ўліку граматычных сродкаў мовы – катэгорый склону, часу, трывання, стану – у фарміраванні паэтычных вобразаў