Інкарпарацыя рэліктавых груп насельніцтва Беларусі ў саслоўна-карпаратыўную арганізацыю Расійскай імперыі (канец XVIII – пачатак XX стст.) : справаздача аб навукова-даследчай рабоце (заключная) / БДУ ; навуковы кіраўнік В. С. Макарэвіч

Abstract

Аб’екты даследавання: рэліктавыя групы насельніцтва Беларусі ў канцы XVIII – пачатку XX стст. Мэта НДР: устанаўленне шляхоў, спосабаў і механізмаў інкарпарацыі рэліктавых груп у саслоўную структуру Расійскай імперыі. Метады і метадалогія: лагічныя, агульнанавуковыя і канкрэтна-гістарычныя. У працы выяўляюцца механізмы і шляхі інкарпарацыі, уплыў дзяржаўных органаў і сацыяльна-эканамічных з’яў на гэты працэс. Вынікі і навізна: у XIX ст. ў структуры грамадства захоўваліся свабодныя катэгорыі (дробная шляхта, аднадворцы і грамадзяне, панцырныя баяры і інш.), але іх абавязкі пасля падзелаў Рэчы Паспалітай не былі запатрабаваны, яны маргіналізуюцца і колькасць прадстаўнікоў скарачаецца, памешчыкі пазбаўлялі правоў, запрыгоньвалі. Выяўлена эвалюцыя іх становішча і шляхі інкарпарацыі. Ступень укаранення: ў вучэбныя дысцыпліны, артыкулы, раздзелы дысертацыі. Рэкамендацыі па ўкараненні: пры падрыхтоўцы абагульняючых работ, распрацоўцы новых тэм, у выкладанні, палітыцы захавання гістарычнай памяці і спадчыны. Вынікі адлюстраваны ў публікацыях і тэксце дысертацыі, што рыхтуецца да абароны. Вобласць прымянення: навуковая і адукацыйная дзейнасць, турызм, палітыка захавання гістарычнай спадчыны і гістарычнай памяці. Значнасць работы: распрацоўка сацыяльнай і палітычнай гісторыі, адукацыя, гістарычная памяць і захаванне спадчыны, стварэнне айчыннага гістарычнага кантэнта (навука, публіцыстыка, тэлебачанне, інтэрнэт). Прагнозныя прапановы аб развіцці: аснова для больш деталёвага вывучэння рэліктавых груп, высвятленне прыроды сацыяльных змен ў Беларусі ў канцы XVIII – пачатку XX стст.