Класіфікацыя і эвалюцыя крыніц права ў залежнасці ад тыпу і віду прававой сям’і

Abstract

Тром формам існавання права – прававым адносінам, прававой свядо¬масці і пазітыўнаму праву – адпавядаюць тры тыпы прававых сем’яў, якія выдзяляюцца ў залежнасці ад дамінавання той ці іншай формы існавання права. У кожным тыпе прававых сем’яў два з шасці вядомых відаў крыніц права з’яўляюцца асноўнымі, а адзін – галоўным. Астатнія крыніцы права з’яўляюцца дадатковымі. Дамінаванне пэўнай крыніцы права ў тыпе права¬вой сям’і служыць падставай выдзялення відаў прававых сем’яў (іх шэсць). Перамены ва ўзаемаадносінах паміж формамі існавання права прыводзяць да перамен у класіфікацыі крыніц права на асноўныя і дадатковыя, а вылучэнне асноўнай крыніцы права на ролю галоўнай азначае змену відаў прававых сем’яў і прыводзіць да перамен ва ўзаемасувязях паміж усімі відамі крыніц права – галоўнай, асноўнымі і дадатковымі крыніцамі права. Асноўныя структурна-функцыянальныя сувязі паміж відамі крыніц права і ўнутры іх закладзены на самым досвітку развіцця права, у протасістэме (ці протасям’і), паміж прававым звычаем, прававым прэцэдэнтам і дагаворам нарматыўнага зместу.