Асаблівасці арганізацыі i развіцця рамеснай вытворчасці ў каталіцкіх гарадах i мястэчках Беларусі ў сярэдзіне XVII - XVIII ст.

Abstract

Прысвечана вывучэнню арганізацыі рамеснай вытворчасці ў гарадскіх уладаннях каталіцкай царквы на тэрыторыі Беларуси ў сярэдзіне XVII — XVIII ст. Звяртаецца ўвага на той факт, што рамяство было асноўным заняткам насельніцтва каталіцкіх гарадоў і мястэчак поруч з земляробствам, жывёлагадоўляй і рознага кшталту промысламі. Ha падставе спецыяльнай літаратуры і архіўных матэрыялаў вылучаны асноўныя групы рамесніцкіх прафесій, якія пераважалі ў гэтым тыпе гарадскіх паселішчаў Беларусі ў перыяд з сярэдзіны XVH па XVIII ст. Прасочана дынаміка росту колькасці рамеснікаў і асобных груп рамесніцкіх прафесій = Посвящена изучению организации ремесленного производства в городских владениях католической церкви на территории Беларуси в середине XVII - XVIII в. Обращается внимание на тот факт, что ремесло являлось основным занятием населения католических городов и местечек наряду с земледелием, животноводством и различного рода промыслами. На основании изданной литературы и архивных материалов выделены основные группы ремесленных профессий, преобладавших в данном виде городских поселений Беларуси на протяжении середины XVII - XVIII в., прослежена динамика роста числа ремесленников и отдельных групп ремесленных профессий = The article is devoted to study of the organization of handicraft production in the urban possession of the Catholic Church in Belarus in the middle of XVII - XVIII century. The author pays attention to the fact that the craft was the main occupation of the population of Catholic cities and towns, along with agriculture, animal husbandry and various crafts. Based on the published literature and archival materials the author underlines the main group of craft trades which were prevailed at this type of urban settlements of Belarus during the middle XVII - XVIII century. Also the dynamics of growth in the number of separate groups of artisans and craft trades are traced